Papillomavirüs enfeksiyonu (PVI) - antroponotik patojenler grubuna aittir (yalnızca kişiden kişiye bulaşır).
Enfeksiyon yolu, olayların gelişimi için çeşitli seçeneklerle belirlenir: cinsel temas yoluyla, kan yoluyla, ev içi yollarla (gizli bir hastalık formu ile - "siğil").
Enfeksiyon yöntemleri
Yukarıda bahsedildiği gibi, enfeksiyonun sadece üç ana yolu vardır - cinsel temas yoluyla, kan yoluyla, ev içi yollarla.
Derinin, mukoza zarlarının ve dolaşım sisteminin koruyucu bariyerine nüfuz eden HPV, hastanın sağlığı üzerinde son derece olumsuz bir etkiye sahiptir.
Tipik olarak, bir kişi şunları yaşar:
- Sürekli zayıflık.
- Bulantı hissi, hipokondriyumda ağırlık.
- Ağrı sendromu.
- Üriner ve üreme sistemi ile ilgili sorunlar (idrarla ilgili zorluklar, perinede keskin paroksismal ağrı görünümü).
- Kasıkta yanma hissi.
- Vücut sıcaklığındaki sık artışın arka planına karşı baş dönmesi.
- Vücudun koruyucu işlevlerinde genel bir azalma (sık soğuk algınlığı, hastalıktan sonra uzun bir iyileşme süresi).
- Papillom görünümünün eşlik ettiği cilt kaşıntısı.
Viral bir enfeksiyonun varlığını tanımak ve zamanında bir doktora danışmak için, bu hastalığın ortaya çıkması için ön koşulları dikkate almak gerekir.
Enfeksiyon için ön koşullar
HPV'nin ortaya çıkması için en yaygın ön koşullar şunları içerir:
- Zayıflamış bağışıklık.
- Vücudun dışarıdan gelebilecek her türlü saldırıya karşı direncini zayıflatan diğer kronik hastalıkların varlığı.
- Hepatit, insan bağışıklık yetmezliği (HIV), kardiyovasküler hastalıklar, genetik anomaliler, hastalığın nadir kalıtsal formlarından bahsediyoruz.
- Rastgele cinsel ilişkiler.
- Korunmasız cinsel temas.
- Günlük yaşamda sevilen birinden enfeksiyon: bulaşıkları, çarşafları, havluları kullanırken, öpücükle, sarılmalarla.
- Halka açık kültür ve rekreasyon alanlarının kullanımı.
- Güzellik salonlarını ziyaret etmek.
- Kişisel eşyaların paylaşılması: taraklar, manikür aksesuarları.
Önemli!
Zamanında aşılama, virüsün en agresif türlerine karşı koruma sağlayacaktır.
İletim yolları
Papilloma virüsü, beyin omurilik sıvısı (kan, tükürük, ter) yardımıyla transplasental (enfekte yüzeylerden nakledilen) vücut teması yoluyla bulaşır.
Bu nedenle, ailede hasta bir kişi varsa, tüm yüzeyleri sürekli olarak özel bir antiseptik ile tedavi etmek, kişisel temaslarla ilgili katı kurallara uymak ve cildin durumunu izlemek gerekir (mikro çatlaklar bile ilk bölge olabilir hasar).
HPV ev teması yoluyla bulaşabilir mi?
Papillomavirüs enfeksiyonu, yaygın nesnelerin yanı sıra tükürük yoluyla mükemmel bir şekilde bulaşır. Evde hasta biri varsa bu unutulmamalıdır.
Dağıtım mekanizması:
- Öpüşmek, sarılmak. Tükürük ve ter ile PVI bir kişiden diğerine geçer. Bu, virüsün mukoza zarlarından serbestçe hareket etmesi, tükürük ve beyin omurilik sıvısında bulunması nedeniyle mümkündür.
- Hastaya ait kişisel hijyen ürünlerini kullanırken.
- El sıkışırken. Derinin mikrotravmaları mükemmel enfeksiyon iletkenleri olabilir.
- Ortak mutfak eşyaları kullanırken.
- Nesneleri enfekte olmuş bir kişiden sağlıklı bir kişiye aktarırken (bu tür enfeksiyonlar çevresel faktörlerin etkisine karşı çok dirençlidir).
HPV cinsel yolla bulaşır mı?
Mukoza zarları, deri ve türevleri (salgılar, kan damarları, tükürük) genetik materyalin taşıyıcıları olduğundan, cinsel temas yoluyla insan papilloma virüsü ile enfekte olmak mümkündür; yanı sıra hamamları, saunaları kullanırken.
İletim mekanizması:
- Doğrudan cinsel ilişki sırasında (bu özellikle oral ve anal seks için geçerlidir).
- Ortak duşları, banyoları, saunaları kullanırken. Uygun antiseptik ve antibakteriyel tedavi olmadan, bu tür yerler her türlü enfeksiyon için üreme alanıdır.
- Bir partnerin iç çamaşırını ve kıyafetlerini kullanırken (özellikle erkek gömleği, tişört, şort, aile şortu giymeyi seven kadınlar için).
Virüs anneden çocuğa bulaşır mı?
Enfeksiyonun anneden çocuğa bulaşmasına "dikey nakil yolu" denir. Bu tip papilloma virüsü bulaşması, çocuğun vücuduna ve zekasına zarar verdiği için en tehlikeli olanlardan biridir.
HPV'ye girdikten sonra, özellikle erken evrelerde (1 trimer), doktorlar tıbbi nedenlerle kürtajda ısrar ediyorlar.
otoenfeksiyon
Kendi kendine enfeksiyon, ancak tedavi edilmemiş hijyen maddeleri kullanıldığında mümkündür. Örneğin: jilet, diş fırçası, tırnak makası ve benzeri eşyalar.
Papilloma virüsünün bu bulaşma şekli ile hasta uzun süre rahatsızlık hissetmez ve normal bir yaşam sürdürür. Ve hastalığın ilk belirtileri ortaya çıktığında (ki bu banal aşırı çalışmaya çok benzer), doktora gitmeden onları görmezden gelir.
En tehlikeli HPV türleri nelerdir?
En tehlikeli İnsan Papilloma Virüsü (HPV) türleri 16 ve 18 tiplerini içerir. Malign neoplazmaların ortaya çıkmasına neden olan suşları vardır - büyüdüğünde metastaz verebilen kanserli tümörler.
Virüsün bir türüne maruz kalmanın en yaygın tezahürü, rahim ağzı kanseri, kısırlık, akciğer ve bronş değişiklikleri, akut immünoglobulin eksikliği gibi hastalıkların ortaya çıkmasıdır.
Not! Rahim ağzı kanseri ancak virüsün en agresif formu nedeniyle ortaya çıkabilir. Papillomların çoğu tehlikeli değildir.
teşhis
Vücuttaki İnsan Papilloma Virüsünün (HPV) varlığını tespit etmek için bir dizi en karmaşık donanım tekniği yardımcı olur.
- Kolposkopi. Kolposkop, genitoüriner sistemin mukoza zarlarındaki değişiklikleri doğru bir şekilde belirlemenizi sağlayan tıbbi bir cihazdır: iltihabı, hasarı ve virüslerin, mantar bakterilerinin yayılmasını tespit etmek için. Vücutta HPV'nin varlığını belirlemek için kullanımı, nihayet tanıyı doğrulamak için kullanılır. Bu cihaz şunları yapabilir: 30 kat büyütme altında, iltihaplanma kaynağını bulma, doğasını belirleme, doğrudan etkilenen bölgede kazıma yapma.
- PCR muayenesi. Bu laboratuvar yöntemi, bu tür hastalıkların ayırıcı tanısıdır. PCR, virüsün türünü ve aynı zamanda enfeksiyon yolunu belirlemeyi zorlaştırır. Bu analiz için biyomateryal örneklemesi gereklidir: kan, idrar, sperm.
- Digene testi. Etkilenen derinin küçük bir alanının çalışma için ayrılmasına dayanan modern bir teşhis tekniği. Bu yaklaşımı kullanarak, tıp uzmanları vücutta tam olarak ne tür bir virüsün bulunduğunu, konsantrasyonunun ne olduğunu, reaktif formda olup olmadığını, hangi antiviral ilaçlara duyarlılık olduğunu %100 söyleyebilir.
- sitoloji. Sorunun hücresel düzeyde incelenmesidir. Bunun için papillomun üst tabakası çıkarılır, mukoza zarının ayrı bir bölümü alınır. Laboratuvar asistanları, ağır hizmet tipi bir mikroskop ve temel bir reaktif seti yardımıyla virüsün davranışını, vücut üzerindeki etkisini (bir tahminde bulunun), vücudun iç sistemlerine verilen zararın derecesini inceler.
- Histolojik tanı. Bu tekniğin amacı dokulardaki morfolojik değişiklikleri incelemektir. Çalışma için malzeme biyopsi kullanılarak alınır.
Tedavi
İnsan Papilloma Virüsünün tedavisi, cinsel perhizin sıkı bir şekilde gözetilmesini, geniş spektrumlu antibiyotiklerin, immünomodülatör ilaçların, vitamin kompleksinin ve virüsün vücut üzerindeki etkisini azaltan ilaçların kullanımını içerir.
Sağlıklı kişilerin kişisel eşyalarına, hijyen ürünlerine, tabaklarına ve yatak takımlarına erişimini de sınırlandırmalısınız. Bir virüsün neden olduğu malign neoplazmalar ortaya çıktığında, uzun bir rehabilitasyon süresi ile düzeltici tedavi veya cerrahi müdahale gerçekleştirilir.
Hastalığı önlemenin yolları
HPV'yi önlemenin ana yolları şunlardır:
- Sıhhi ve ev içi yaşam alanı sağlama kurallarına uygunluk.
- Kontraseptif kullanımı.
- Uzman uzmanlardan kendi sağlığının durumu üzerinde kontrol.
- Kişisel hijyen ürünlerinin üçüncü şahıslara devredilmeden kesinlikle amacına uygun olarak kullanılması.
- Enfeksiyon riskinin yüksek olduğu yerlere gezi yapılmaz: hamamlar, saunalar, yüzme havuzları, su parkları, masaj ve güzellik salonları.
- Cildin çok sayıda dış faktörle etkileşimden korunması.
- Herhangi bir bulaşıcı ve viral hastalık, cilt hastalığı olan hastaları izole ederek kendi sağlığını korumak.
Karmaşık bir viral enfeksiyonla kendi başınıza başa çıkmak imkansızdır. Tıbbi kontrol, geniş bir uzman grubuna zamanında nitelikli yardım çağrısı, mevcut sorunla başa çıkmak için ilk ve en ciddi adım olacaktır.
Böyle bir sorun ortaya çıkarsa, virüsün yayılmasını önlemek için aile üyelerinden birinin derhal rutin bir teşhis koyması ve doktorun tüm talimatlarına uyması gerekir. Ayrıca enfeksiyonu önlemeye yardımcı olacak önlemleri de unutmamalıyız.